ευχρημονώ

εὐχρημονῶ, -έω (Α)

ευχρηματώ, ευπορώ, είμαι πλούσιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αναλογικός πιθ. σχηματισμός κατά το αντίθετο α-χρημονώ (< α-χρήμων < α- στερητικό + -χρήμων < χρήμα «χρήσιμο, αναγκαίο πράγμα» < χρώμαι)].